Na świecie pojawiła się podrodzina nowych wariantów SARS-CoV-2: Flirt. Wygląda na to, że co najmniej jeden z nich zacznie walczyć o czołowe miejsce pod względem transmisji wirusa. Najnowsze warianty SARS-CoV-2 są pochodnymi wariantu JN.1, który obecnie dominuje na świecie. Nadal odpowiada za dużą liczbę przypadków COVID-19.
Flirt: skąd taka nazwa mutacji SARS-CoV-2
W wariantach Flirt SARS-CoV-2 wykryto kolejne mutacje w białku kolca (S-protein). W jednym miejscu aminokwas, jakim jest fenyloalanina, oznaczony literą „F”, został zamieniony na aminokwas leucynę, oznaczoną literą „L”; w innym miejscu arginina oznaczona literą „R”, uległa zamianie na treaoninę, oznaczaną jako „T”. Po połączeniu tych liter – z dodaniem w środku „i” – otrzymujemy właśnie akronim FLiRT.
Wydaje się, że obecnie liderem zakaźności jest jeden z przedstawicieli podrodziny FLiRT, wariant KP.2. Modelowanie wykonane w CDC sugeruje także, że może on być obecnie odpowiedzialny za prawie jedną czwartą infekcji na terenie USA.
Flirt: bez paniki!
Ale czy jest się rzeczywiście czym martwić? Nie należy spodziewać się kolejnej ogromnej fali zakażeń wywołanych tym wariantem. Jeśli w ogóle do niej dojdzie, będzie to raczej nie fala, a „falka”. Potwierdzają to niektóre dane uzyskane przez badaczy z Japonii. Opublikowano je na serwerze preprintów bioRxiv. Nie zostały jeszcze zweryfikowane i w pełni zrecenzowane.
Autorzy napisali, iż „zakaźność KP.2 jest znacznie (10,5-krotnie) niższa niż JN.1” na podstawie eksperymentów, w których próbowali zakażać komórki w warunkach in vitro pseudowirusami, które są cząsteczkami innych wirusów, zmodyfikowanych tak, by przenosiły różne warianty białka kolca SARS-CoV-2.
Jednak pomimo tej zmniejszonej zakaźności autorzy badania odkryli również, że wariant KP.2 był w stanie rozprzestrzeniać się łatwiej niż JN.1. Może być również bardziej odporny na odpowiedź immunologiczną wywołaną szczepieniami czy wcześniejszymi epizodami COVID-19. Ponownie należy podkreślić, że dane te nie zostały jeszcze formalnie opublikowane w recenzowanym czasopiśmie naukowym, jednak nadal jest to coś, na co władze odpowiedzialne za opiekę zdrowotną powinny zwracać szczególną uwagę, zwłaszcza że prawdopodobnie minęło już trochę czasu, odkąd większość ludzi przyjęła kolejną dawkę przypominającą szczepionki przeciwko COVID-19 – o ile w ogóle zadała sobie trud, by ją mieć podaną.
WHO zaleca modyfikację szczepionek, by chroniły przed JN.1
WHO wydała niedawno oświadczenie, w którym zaleca, aby przyszłe modyfikacje szczepionek przeciwko COVID-19 były specjalnie ukierunkowane na wariant genetyczny JN.1 i jego pochodne. W komunikacie widnieje adnotacja, że „czas, specyficzne mutacje i cechy antygenowe oraz potencjalny wpływ nowo powstałych (np. KP.2) i przyszłych wariantów na zdrowie publiczne pozostają nieznane”. Na podstawie bieżących danych najlepszym wyborem jest skupienie się na wariancie JN.1.
Jednak nawet najlepsze szczepionki zadziałają tylko wtedy, gdy trafią do ludzi na świecie. W ostatnim czasie nowe badanie, opublikowane na łamach „Nature Medicine”, donosi że w obliczu pandemii COVD-19 zaufanie do szczepionek pozostaje zmienne.
Jeden z autorów tej pracy – Ayman El-Mohandes – stwierdził: „Chociaż niepokoimy się oczywistymi skutkami pandemii dla dużej liczby ludzi, nadal widzimy ogólną otwartość na szczepienia, na której musimy się opierać, aby zwiększyć zaufanie do szczepionek, w tym akceptację nowych generacji szczepionek i boosterów przeciwko COVID-19”. Dodał także, że: „Musimy tak stworzyć czytelne i celowane do konkretnych grup komunikaty od zaufanych ekspertów, by zachęcić do stosowania szczepionek”.
Piśmiennictwo: https://www.news-medical.net/news/20240429/New-SARS-CoV-2-KP2-variant-defies-vaccines-with-higher-spread-study-warns.aspx
Lazarus JV, White TM, Wyka K i wsp. Influence of COVID-19 on trust in routine immunization, health information sources and pandemic preparedness in 23 countries in 2023. Nat Med. 2024 Apr 29. doi: 10.1038/s41591-024-02939-2.
Yu Kaku, Keiya Uriu, Yusuke Kosugi i wsp. Virological characteristics of the SARS-CoV-2 KP.2 variant. bioRxiv 2024.04.24.590786; https://doi.org/10.1101/2024.04.24.590786