Umiejętność mówienia „nie” bez poczucia winy to wyraz szacunku dla własnych potrzeb. Asertywność jest umiejętnością odmawiania w taki sposób, by zaznaczyć własne granice, ale nie przekraczać cudzych. Zatem jak zachowywać się asertywnie?
Jak zachowywać się asertywnie? Pamiętaj o postawieniu granic
Wielu z nas znalazło się chociaż raz w takiej właśnie sytuacji: nie mamy na coś ochoty, ale nie umiemy odmówić drugiej osobie bez poczucia winy. Często czujemy presję, by zadowolić otoczenie lub nie chcemy sprawić komuś przykrości. Nasz brak asertywności może wynikać z niskiego poczucia własnej wartości, chęci uniknięcia konfliktu lub pragnieniu akceptacji środowiska. Tymczasem asertywność to droga do ustalenia zdrowych granic w relacjach z innymi. Jak zachowywać się asertywnie?
Asertywność to umiejętność obrony swoich praw i potrzeb przy jednoczesnym poszanowaniu drugiej osoby. Polega przede wszystkim na szczerym, bezpośrednim mówieniu o swoich potrzebach, uczuciach i pragnieniach. Chodzi o jasne i bezpośrednie mówienie „nie” w takiej formie, by druga strona nie poczuła się urażona czy zlekceważona.
Ważnym elementem asertywnego zachowania jest wyznaczanie granic. Pomoże ci to chronić twój czas i dobre samopoczucie. Określisz w ten sposób, co jest dla ciebie akceptowalne, a co nie. Kiedy mówisz „nie”, wzmacniasz postawione granice. Tak rozumiane granice pomogą ci w lepszym planowaniu aktywności i zarządzaniu własnym czasem. Bardzo ważne w tym procesie jest poczucie własnej wartości. Jeśli je w sobie wypracujesz, będziesz cenił swój czas, a więc łatwiej będzie ci ustalić priorytety i odmawiać w sytuacji, gdy nie będziesz miał na coś ochoty.
Jak odmawiać bez poczucia winy? Oto kilka wskazówek
Wiele osób ma trudności z powiedzeniem „nie”, ponieważ boi się dezaprobaty lub odrzucenia. Często goniąc za aprobatą otoczenia, ignorujemy własne potrzeby i nadmiernie angażujemy się w sprawy innych. Zmiana będzie więc wymagała przemodelowania myślenia o sobie, zbudowania poczucia własnej wartości – w taki sposób, by jego źródłem było nie to, co myślą o nas inni, ale to jak my sami postrzegamy siebie. Dzięki temu nabierzemy zaufania do własnego osądu i zrozumiemy, że czasami nasza odmowa kogoś rozczaruje, ale nie będzie to nasza wina. W końcu „jeszcze się taki nie urodził, co by każdemu dogodził”.
Odmawianie bez poczucia winy w praktyce:
- Postaw sprawę uczciwie i bezpośrednio, podaj powód odmowy bez wykrętów,
- Skoncentruj się na swoich potrzebach, obowiązkach i uczuciach. Przykładowo, możesz powiedzieć: „Nie mogę dziś do ciebie wpaść, muszę poświęcić czas dziecku”,
- Postaraj się opóźnić swoją odpowiedź, mówiąc „sprawdzę w swoim kalendarzu wolny termin i dam ci znać”,
- Wyrażaj się z szacunkiem dla siebie i innych, możesz powiedzieć: „Rozumiem, że to, o co prosisz jest dla ciebie ważne, ale w tej chwili nie mogę poświęcić temu czasu”.
Oprac. Elżbieta Trawińska
Źródło:
How to Say No Without Feeling Guilty
Więcej artykułów:
