Chociaż chodzenie boso kojarzy się głównie z komfortem domowego zacisza, rosnąca liczba zwolenników tej praktyki twierdzi, że jest to coś, co warto robić również na zewnątrz i podczas ćwiczeń. Dlaczego? Eksperci są zgodni, że naturalny kontakt stopy z podłożem ma wiele korzyści.
Naturalny proces
Gdy małe dziecko uczy się chodzić, zaleca się, by odbywało się to bez butów. Bez obuwia maluch lepiej rozwija mięśnie i kości stóp, a także poprawia propriocepcję – czyli świadomość ciała w przestrzeni. Niestety, gdy dzieci dorastają, zaczynamy wciskać ich stopy w buty, tracąc tym samym naturalne korzyści płynące z chodzenia boso.
Zdaniem ekspertów
Dr Jonathan Kaplan, specjalista od stóp i kostek oraz chirurg ortopedyczny w Hoag Orthopaedic Institute, wyjaśnia, że chodzenie boso może przywrócić nasz naturalny wzorzec chodu. Wiele współczesnych butów oferuje nadmierną amortyzację, co choć wygodne, może prowadzić do osłabienia pewnych grup mięśniowych. Z kolei dr Bruce Pinker, certyfikowany podiatra i chirurg stopy, zwraca uwagę, że chodzenie boso pozwala na lepszą kontrolę pozycji stopy, poprawę równowagi i mechaniki ciała oraz wzmocnienie mięśni nóg.
Chodzenie boso – korzyści zdrowotne
Lista korzyści płynących z chodzenia boso jest długa. Obejmuje ona m.in.:
- Lepszą kontrolę pozycji stopy przy kontakcie z podłożem
- Poprawę równowagi, propriocepcji i świadomości ciała
- Poprawę mechaniki bioder, kolan i tułowia
- Utrzymanie odpowiedniego zakresu ruchu w stawach stopy i kostki
- Ulgę od problemów spowodowanych niewłaściwie dopasowanymi butami, takich jak halluksy czy młotkowate palce
- Wzmocnienie mięśni nóg, które wspierają dolną część pleców
Potencjalne zagrożenia
Chociaż chodzenie boso po domu jest stosunkowo bezpieczne, na zewnątrz czekają pewne zagrożenia. Bez odpowiedniej siły w stopie ryzykujemy kontuzje związane z nieodpowiednią mechaniką chodu. Ważne jest również, by brać pod uwagę powierzchnię, po której się chodzi. Chodzenie boso po nierównych, mokrych czy zanieczyszczonych powierzchniach może prowadzić do kontuzji oraz narażenia na bakterie i infekcje. Osoby z cukrzycą, zwłaszcza z neuropatią obwodową, powinny skonsultować się z lekarzem przed rozpoczęciem chodzenia boso.
Jak zacząć?
Rozpoczęcie przygody z chodzeniem boso wymaga czasu i cierpliwości. Eksperci radzą, by zaczynać od krótkich, 15-20 minutowych sesji i stopniowo zwiększać czas i dystans. Ważne jest również, by monitorować ewentualny ból lub dyskomfort. Najlepiej zacząć od bezpiecznych, wewnętrznych powierzchni w domu, a następnie przenieść się na mniej ryzykowne zewnętrzne powierzchnie, takie jak trawa czy piasek. Można także rozważyć noszenie butów minimalistycznych na początku oraz włączenie ćwiczeń równowagi i aktywności, które już są wykonywane boso, jak joga czy pilates.
Podsumowanie
Chodzenie boso może przynieść wiele korzyści zdrowotnych, pod warunkiem przestrzegania zasad bezpieczeństwa i umiaru. Jeśli masz jakiekolwiek obawy dotyczące swojego bezpieczeństwa lub zdrowia stóp, warto skonsultować się z lekarzem przed długotrwałym narażeniem swoich gołych stóp na naturę.
Chodzenie boso to powrót do natury i naturalnego stylu życia, który może przynieść wiele pozytywnych zmian w zdrowiu i samopoczuciu.
Źródło: https://www.healthline.com/health/walking-barefoot#bottom-line
